Top 27, nummer 14; Turks Fruit
Top 27
27 dagen lang plaats ik een nummer uit mijn eigen Top 27. Een film, een boek, een lied. Met een verhaal.
Het kan van alles zijn. Een verwijzing naar de actualiteit, een achtergrondverhaal over wie ik ben, wat mij in mijn leven drijft, de missie die mij bezig houdt. Vandaag nummer 14.
27. Mississippi Burning
26. School, Supertramp
25. De Avonden, Gerard Reve
24. Once Upon a Time in the West
23. Break on Through, the Doors
22. Odysee, Homerus
21. Swiebertje
20. Brabant, Guus Meeuwis
19. Vier zwarte dagen
18. Pride (in the name of love), U2
17. Wall Street
16. Philips
15. Zing vecht huil bid lach werk en bewonder, Ramses Shaffy
14. Turks Fruit
Één minuut duurt de fietsscene in Turks Fruit. Een minuut maar. Het is best knap hoe in die ene minuut de sfeer wordt neergezet. Paul Verhoeven is waarlijk een meesterregisseur.
Zonnig Amsterdam.
Het zorgeloze fluiten van Toots Thielemans op de lichte muziek van Rogier van Otterloo door het Trio Louis van Dijk.
Rutger Hauer speelt de rebelse branie van stoere bink Erik, Monique van de Ven de vrije sensualiteit van bloemenmeisje Olga.
Het onaangepaste dwarsrijden om het dwarsliggen door Erik van de automobilist die voorbij wil.
Het zonnige gemoed van het verse huwelijkspaar Erik en Olga. “Ik ben getrouwd, joh. Ben getrouwd!”
De snaakse diefstal van een gedeeld ijsje.
Niet te houden aantrekkingskracht onderweg.
De rit eindigt in de drankenwinkel. “Jaja.” Vooraankondiging voor een bachanaal.
Samen op de fiets.
Erik en Olga weten nog van niets.