Top 27, nr. 2; Stairway to Heaven, Led Zeppelin
Top 27
27 dagen lang plaats ik een nummer uit mijn eigen Top 27. Een film, een boek, een lied. Met een verhaal.
Het kan van alles zijn. Een verwijzing naar de actualiteit, een achtergrondverhaal over wie ik ben, wat mij in mijn leven drijft, de missie die mij bezig houdt. Vandaag nummer 2.
27. Mississippi Burning
26. School, Supertramp
25. De Avonden, Gerard Reve
24. Once Upon a Time in the West
23. Break on Through, the Doors
22. Odysee, Homerus
21. Swiebertje
20. Brabant, Guus Meeuwis
19. Vier zwarte dagen
18. Pride (in the name of love), U2
17. Wall Street
16. Philips
15. Zing vecht huil bid lach werk en bewonder, Ramses Shaffy
14. Turks Fruit
13. Korfbal
12. Het dorp, Wim Sonneveld
11. Arendsoog
10. Money, Pink Floyd
9. The Godfather trilogie
8. Vincent van Gogh
7. Stil in mij, Van Dik Hout
6. Slumdog Millionaire
5. The Lord of the Rings, J.R.R. Tolkien
4. Soldaat van Oranje
3. De Bijbel en andere heilige boeken
2. Stairway to Heaven, Led Zeppelin
Gitaar en fluitspel op een mellotron
There’s a lady who’s sure
All that glitters is gold
And she’s buying a stairway to heaven
Het is slechts een kwestie van mijn beperkte smaak, maar voor mij is de Stairway het allermooiste dat de westerse pop- en rockmuziek heeft voortgebracht.
Niet meer dan een kwestie van smaak ook, maar de versie in de film The Song Remains The Same de mooiste uitvoering. Live in Madison Square Garden, New York.
Hoe goed ik ook naar de mystieke woorden van Robert Plant luister, echt begrijpen doe ik ze niet. Zelfs als ik het Engels omzet in mijn eigen Nederlands, het blijft grotendeels gissen naar de precieze bedoeling.
I think this is a song of hope
Ik ken een dame die zeker weet
Alles dat glittert is goud
En ze koopt zich een trapopgang naar de hemel
En als ze daar aankomt dan weet ze
Ook als alle winkels gesloten zijn
Heeft ze aan een woord genoeg
Om te krijgen waarvoor ze gekomen is
En ze koopt zich een trapopgang naar de hemel
Op de muur staat een teken te lezen
Maar ze wil zeker zijn
Want woorden betekenen soms verschillende dingen
In een boom bij de beek
Zingt een zanglijster ons toe
Onze gedachten zijn soms allemaal misplaatst
And I think that you can see that
And it makes me wonder
Sure does
Ik krijg zo’n gevoel als ik naar het westen kijk
Dat mijn ziel schreeuwt hier weg te gaan
In mijn gedachten zag ik
Ringen van rook door de bomen
En de stemmen van toekijkende omstanders
Er wordt gefluisterd dat binnenkort
Als we allemaal de melodie aanroepen
De fluitspeler ons dan wijsheid zal brengen
En de nieuwe dag zal dagen
Voor hen die volhouden
En door de wouden zal gelach weerklinken
Does anybody remember laughter?
But I got some good news, listen
John Bonham drumt binnen, timide nog.
Als er geritsel in de heg klinkt
Wees dan niet ongerust
Het is slechts de voorjaarsschoonmaak
voor de lentekoningin
Er zijn twee paden die je op kunt gaan
Maar uiteindelijk
Kun je altijd nog van weg veranderen
I hope so
Gezang zingt door je hoofd, wil maar niet weggaan
Voor het geval je het nog niet wist
Het is de fluitspeler die je meelokt
Schone dame, hoor je de wind ruisen?
Weet je dan niet
Dat je trapopgang op de fluisterende wind ligt?
Jimmy Page op gitaar, bijna Hendrixiaans.
John Bonham op drums, harder en harder.
John-Paul Jones, de bassist van de band, speelt niet alleen de bas, ook de fluit en meer.
Als we verder onze weg aflopen
Onze schaduwen groter dan onze ziel
Daar loopt een dame die we allemaal kennen
Die wit licht uitstraalt en wil laten zien
Hoe nog steeds alles in goud verandert
Als je heel goed luistert
Komt te lange leste de melodie naar je toe
Als allen één zijn en één alles is
Opdat we een rots zullen zijn
En niet om zullen rollen
En ze koopt zich een trapopgang
naar de hemel.
About The Author
