Top 27, nr. 19; Vier zwarte dagen
Top 27
27 dagen lang plaats ik een nummer uit mijn eigen Top 27. Een film, een boek, een lied. Met een verhaal. Het kan van alles zijn. Een verwijzing naar de actualiteit, een achtergrondverhaal wie ik ben, wat mij drijft, de missie die mij bezig houdt. Vandaag nummer 19.
27. Mississippi Burning
26. School, Supertramp
25. De Avonden, Gerard Reve
24. Once Upon a Time in the West
23. Break on Through, the Doors
22. Odysee, Homerus
21. Swiebertje
20. Brabant, Guus Meeuwis
19. Vier zwarte dagen
Als mensen me vragen hoe oud ik ben, dan jok ik vaak dat ik 27 ben. Kinderachtig natuurlijk, maar ach, het kan geen kwaad. Ooit geloofden mensen het ook, maar die tijden zijn al lang voorbij.
Als mensen me vragen wanneer ik geboren ben, is het antwoord vaak: toen Kennedy vermoord werd. Ook flauw natuurlijk, maar ach, er worden wel slechtere grappen gemaakt. Op de dag genomen is ook dat gejokt: op de dag dat Kennedy’s leven eindigde was ik al bijna vier weken oud.
Mijn moeder vertelde me vaak dat ze op die dag voor het eerst na mijn geboorte weer buiten was, te voet onderweg van Orthen, waar wij woonden, naar Den Bosch Zuid, waar mijn grootouders woonden. Daar hoorde ze van de moord op president Kennedy.
Of dat verhaal waar is weet ik niet, maar ik veroorloof me de schrijverlijke vrijheid het te mooi te vinden om het niet te geloven. Sowieso weten veel mensen van die generatie precies waar ze waren toen ze het nieuws van Kenndy’s dood hoorden. Net zoals latere generaties precies weten waar ze het nieuws van de 9/11 aanslagen hoorden.
President Kennedy hoort in een illuster rijtje van mensen die bij leven al groot van statuur waren, en door een gewelddadige dood in vredestijd na hun hemeling nog iconischer geworden zijn.
Mohandas Gandhi
Martin Luther King
Robert Kennedy
Pim Fortuin
Theo van Gogh
Els Borst
Ach ja. Een lijstje is ook maar een lijstje.
About The Author
