Top 27, nr. 22; Odyssee, Homerus

Top 27

27 dagen lang plaats ik een nummer uit mijn eigen Top 27. Een film, een boek, een lied. Met een verhaal. Het kan van alles zijn. Een verwijzing naar de actualiteit, een achtergrondverhaal wie ik ben, wat mij drijft, de missie die mij bezig houdt.

Vandaag nummer 22.

27. Mississippi Burning

26. School, Supertramp

25. De Avonden, Gerard Reve

24. Once Upon a Time in the West

23. Break on Through (to the other side), the Doors

22. Odysee, Homerus

Harks heette onze leraar Grieks, Leo Harks. Nou had meneer Harks als conrector op het Eindhovense Van de Puttlyceum een eigen kamer, en waren wij maar met vijven want wie doet er nou Grieks, dus zaten Karin, Petey die eigenlijk Petra-Ellen heet, Roel, Jan en ik vaak in de kamer van Leo de twee grote werken van Homerus te vertalen. De Ilias, het verslag van de tienjarige slag om Troje, met de paardelist van Odysseus, en de Odyssee, het epos over de tienjarige reis die dezelfde Odysseus na die gewonnen slag maakte naar huis, naar Ithaca.

Iedere keer weer vergeet ik hoe die cycloop ook alweer heette, dus moet ik opzoeken dat zijn naam Polyphemos was. Cyclopen zijn eenogige reuzen. Op een kwade dag wordt Odysseus met zijn mannen door Polyphemos in zijn grot gevangen genomen. Een zwaar rotsblok verspert de ingang. Elke dag eet Polyphemos twee van Odysseus’ mannen op.

Dat gaat niet goed komen zo, dacht onze Griekse held uit Ithaca. Tom Poes, verzin een list.

Hij stelt zich aan Polyphemos voor als Niemand, en biedt hem de wijn aan die hij heeft meegenomen. Polyphemos kan dat wel waarderen; als dank zal hij Niemand die dus eigenlijk Odysseus heet als laatste opeten.

Beneveld door de wijn valt de reus in slaap. Odysseus en zijn mannen slijpen een boomstam scherp en steken de slapende cycloop zijn ene oog uit.

Brullend van woede en pijn roept Polyphemos de andere yclopen te hulp.

“Help! Help!”

“Wat is er aan de hand?”

“Het is Niemand! Niemand verblindt me! Niemand doet me pijn!”

“Nou ja, als je van niemand last hebt, wat val je ons dan lastig?”

En de andere cyclopen gaan weer slapen.

’s Morgens verzint Odysseus een list om te ontsnappen. Hij wacht tot Polyphemos het rotsblok wegrolt om de schapen, die ’s nachts in de grot zijn, naar buiten te weiden.

Odysseus gebiedt zijn mannen zich onder de buik van de schapen in de vacht te verstoppen. Zelf bindt hij zich vast in de ram, die als laatste de grot verlaat. De blinde Polyphemos voelt met zijn handen de schapen om ervoor te zorgen dat de gevangenen niet ontsnappen, maar vergeet de buik te checken. Eenmaal buiten kan Odysseus niet laten Polyphemos te sarren.

Brullend van woede en vernedering roept de blinde reus de andere cyclopen te hulp.

“Help! Help!”

“Wat is er aan de hand?”

“Niemand ontsnapt. Niemand gaat ervandoor.”

“Nou ja, als niemand ervandoor gaat, wat doe je dan moeilijk?”

En de andere cyclopen bemoeien zich met hun eigen kuddes.

En zo ontkwam Odysseus aan de cycloop.

Add a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

tien − drie =