Let’s dance (deel 1)
Zondag 23 augustus 2020
de eerste van negen
Starbucks The Mix C, Anshan
Lieve Sigrid,
Welke dans dansen wij?
Hoe lang duurt een minuut?
Wat ambieert een populist?
Vorige week in Breda heb ik je ten dans gevraagd, in tonnie’s minuut. En je hebt ja gezegd. Dus dansen zullen we.
Let’s do it, let’s dance
Dance across the floor
Voor stijlvol dansen moet je bij mij niet zijn. Voor echt ritmisch dansen moet je bij mijn vader of een van mijn zussen zijn, die konden dansen.
Konden; mijn vader heeft de leeftijd bereikt waarop dansen niet meer zo soepel gaat en mijn zus was destijds in maart een van die vele coronapatiënten. Wintersport in Noord-Italië, teruggekomen met een kuchje, haar man ook. Dus, zou je denken, zullen ze dat virus wel uit de Lombardische Alpen meegenomen hebben.
Zou je denken, maar kan ook een voorbarige conclusie zijn. We weten met zijn allen nog steeds niet precies waar en wanneer dat virus nou exact de wereld in gekomen is. Theorieën en speculaties genoeg. Genoeg dwazen ook om die te voeden.
Hoe dan ook, na twee weken en drie ziekenhuizen waren beiden weer thuis, en het gaat nu beter. Maar covid19 heeft sporen nagelaten. Dansen zit er niet meer in. Dus dans ik de familie-eer maar.
Let’s do it, let’s dance
Let’s dance once more
De woordendans kies ik, dat past me het beste. Deze dans leid ik, dus zet ik het ritme, en mijn ritme is een brief per dag, negen dagen lang. Als je wilt mag je meedansen, maar dat hoeft niet. Als je wilt mag je woorden terugsturen, maar het hoeft niet. De brief die je me dit voorjaar samen met Rob stuurde koester ik. Als je wilt volgen, prima. Mag, hoeft niet.
Liever dan je op je tenen te stappen dans ik deze dans dan wel alleen. Ik vertrouw erop dat de woorden aankomen. Ik schrijf, jij leest. Ik vertel, jij luistert. Ergens is dat ook een vorm van dansen.
Let’s do it, let’s dance
Let’s dance the words
In elke brief vertel ik een stukje van het verhaal. In eerste aanleg is het natuurlijk mijn verhaal, ik ben immers de schrijver. Maar ik hoop dat het een verhaal voor ons wordt. Voor D66, voor Nederland, voor iedereen.
Hoop dat mijn verhaal ons verhaal wordt. Dat het inspireert en motiveert. Dat mensen er genoeg hoop en energie uit putten om de kracht te vinden hun eigen kansen te pakken.
Let’s dance.
(wordt vervolgd)