Let’s dance, maar dan anders (vervolg 2)
Maandag 24 augustus 2020
de tweede van negen
Thuis in Anshan
Lieve Sigrid,
Hoe genuanceerd is uitsluiting?
Wie diggelt de eigen glazen vloer?
Welke taal praten gewone mensen?
…
Uitsluiten is onrecht.
Onrecht moet je niet doen.
De ene uitsluiting is de andere niet. Het ene onrecht is niet hetzelfde als het andere.
Het onrecht dat mijn passagiers mijn collega’s aandeden door hen vanwege hun afkomst te passeren en mij hun klandizie te gunnen is niet goed te vergelijken met het onrecht dat wij Hans en zijn kiezers hebben aangedaan door hem op voorhand geen plaats aan de bestuurstafel te gunnen.
Het zou niet eerlijk zijn die beide vormen van uitsluiting op één lijn te zetten.
Het is wel wat anders of mensen van de kans een boterham te verdienen worden uitgesloten alleen maar vanwege zoiets onveranderlijks als afkomst of dat iemand van de kans op bestuursmacht wordt uitgesloten op basis van wat hij uit eigen keuze zelf allemaal gezegd en gedaan heeft.
En toch voelt het niet goed. Onrecht blijft onrecht, ook al is het van een andere orde.
Wij willen dat jij premier van ons land wordt. We willen nog veel meer, gelukkig maar; stel je voor dat het ons alleen maar om macht omwille van de macht te doen was. Wat voor partij zouden we dan zijn? Gelukkig hebben we ook nog een paar mooie idealen, goed van snit, weer helemaal in de mode.
Maar onze inzet voor de verkiezingen van maart volgend jaar is klip en klaar: een D66’er in het Torentje en het moet een meisje zijn. Wel zo helder.
Als het aan mij ligt ben jij dat. Ook in het bijna ondenkbare geval dat genoeg D66-leden mij hun stem gunnen om lijsttrekker te worden blijf jij onze premierkandidaat. In dat Torentje hoor ik zo heel erg niet. Een taxi besturen lukt nog wel, maar daar houdt het zo ongeveer op.
Maar, want er is altijd een maar. Een hele grote maar nu.
Dit kan natuurlijk niet. We kunnen niet tegelijkertijd een D66’er als minister-president van ons land ambiëren en de vertegenwoordigers van een serieus deel van de Nederlanders op voorhand ontzeggen te mogen meebesturen. Dat is een affront.
Als je premier wordt, ben je premier van alle Nederlanders. Ook die niet op ons stemmen, zelfs die helemaal niet stemmen gaan. Is er dan niemand in Team Kaag die inziet dat je door Forum en PVV vantevoren van coalitiegesprekken uit te sluiten je niet de lijsttrekker kunt worden van een partij die ambieert de premier te mogen leveren? Dat je je daarmee diskwalificeert?
Wat zou dat voor premier worden? Die moet dan moeilijke besluiten gaan nemen en er ook nog voor zorgen dat die moeilijke besluiten goed in de Nederlandse samenleving landen? Je begint met minimaal 1-0 achter. Dan hebben de jongens en meisjes van de VVD dat toch beter begrepen.
Alsjeblieft, Sigrid, kom erop terug. Dit onrecht moeten wij mensen niet willen aandoen.
Laat je niet opnaaien door de hardliners in onze partij die in politiek een partijtje Stratego zien.
En laat ons toch nuchter en pragmatisch blijven. Onze idealen staan zover af van de idealen van Forum of PVV, van nog een paar meer partijen ook trouwens, de kans dat we het met hen over een regeerakkoord eens worden is nog kleiner dan de kans dat de leden van D66 mij als lijsttrekker gaan kiezen. En we weten allemaal dat dat niet gebeuren gaat.
Jij hebt ervaring in onderhandelingen van heel andere orde. Jij hebt aan tafel gezeten met mensen of hun vertegenwoordigers die horen te worden opgepakt, in het gevang gestopt en voor een tribunaal te worden gebracht. Jij hebt met echte boeven onderhandeld. Dan ga je je toch niet druk maken om een Geert of een Thierry?
Alsjeblieft Sigrid, ik wil niet op je tenen gaan staan. Laten we met eerlijke flair door de Nederlandse politiek dansen. Laten we met alle Nederlanders door ons land zwieren.
Let’s dance
Let’s sway
Lieve groet, tonnie.