Het verhaal
Ton, hoe is het zo gekomen?
“Waarom doe je het?” vraagt de journalist de kandidaat.
“Ik heb een verhaal te vertellen,” antwoordt de kandidaat de journalist.
“Wat voor verhaal?”
“Nou, eigenlijk is het verhaal een vraag.”
“Welke vraag?”
“Is dit de partij die we zijn willen? Is dit onze alpha en omega? Onze A tot en met Z?”
“Hoe bedoel je?”
In de Chrysler onderweg van Leiden naar Rotterdam legt de kandidaat de journalist uit waarom hij kandidaat zijn wil.
“In de afgelopen 13 jaar zijn we vanuit bijna nul de partij geworden die we nu zijn. Op heel veel plaatsen in Nederland besturen we mee. In veel gemeentes en provincies, en sinds twee jaar ook in de regering. We zijn een bestuurderspartij geworden. Met af en toe typisch bestuurlijke trekjes. Onbedoeld hooghartig soms. En wat ik nou graag wil is dat wij onszelf afvragen: is dit het nou? Is hiermee onze ontwikkeling, onze groei ten einde?”
Even zwijgt de kandidaat, op de A4 sorteert hij voor naar de A13. Kiest de rijstrook richting Delft en Rotterdam. De journalist zwijgt ook, het verhaal van de vraag is nog niet af.
“Óf,” gaat de kandidaat met klemtoon verder. “Óf durven wij van onszelf te vragen te veranderen. In onze programma’s vragen wij van Nederland en de Nederlanders ons leven te veranderen. Niet radicaal, niet fundamenteel, want zoveel is er niet mis met ons land. Niet loochenen dat wij zijn die wij zijn, niet ontkennen waar wij vandaan komen. Maar toch: onze leefstijl veranderen. Meegaan met de klimaatverandering, meegaan met moderne familieverhoudingen, inspelen op gebeurtenissen in de wereld, Zwarte Piet wordt Roetveeg Piet. Niet iedere Nederlander vindt al die veranderingen even gemakkelijk te handelen.
Durven wij als partij ook van onszelf te vragen te veranderen? Niet fundamenteel, niet radicaal, want zoveel is er niet mis met ons. Niet loochenen dat wij zijn die wij zijn, niet ontkennen waar wij vandaan komen. Maar toch: onze houding veranderen. Durven wij dat? Dat is de vraag, waarvan ik vind dat wij ons die stellen moeten. En daarom wil ik kandidaat zijn.”
Tom heet de journalist, Tom Tacken. Het Brabants Dagblad is zijn krant.
Ton heet de kandidaat, ton visser. En D66 is zijn partij.
“Is de procedure al geopend?” informeert de journalist.
“Nee, nog lang niet,” lacht de kandidaat. “Dat wordt pas na de zomer.”
